Ken Feingold (USA), The Surprising Spiral, 1991


[The Surprising Spiral], 1991
instalacja interaktywna
z kolekcji Zentrum für Kunst und Medientechnologie ZKM, Karlsruhe, Niemcy

The Surprising Spiral to interaktywna praca wykorzystująca komputerowo sterowane video-dyski, grafikę komputerową, cyfrowe dźwięk i tekst oraz syntezowane głosy; a wszystko to uzupełniają rzeźby. Forma pracy angażuje widza/uczestnika. Zdolność interakcji i kierowania strumieniem obrazów i dźwięków pozwala widzowi na "zabawę", na szukanie bądź unikanie celu, na rozkoszowanie się ścieżkami labiryntu. Znajdują się tu dwie rzeźby/interface'y - obiekty które umożliwiają widzowi interakcję z pracą. Jeden z nich to duża, wydrążona, ręcznie wykonana księga (13"x 15"x 6"), w której znajdują się repliki ludzkich dłoni. W centrum okładki znajduje się przeźroczysty ekran dotykowy, który okazuje się szklaną "okładką" księgi. Na ekranie tym znajdują się odciski palców, umieszczone powyżej opuszków większej dłoni umieszczonej wewnątrz księgi. Podczas gdy widz dotyka któregokolwiek z odcisków, mogą zdarzyć się różne rzeczy: poszczególnym dotknięciom zawsze towarzyszą odpowiednie dźwięki, zazwyczaj również głos; wideo może zmienić miejsce akcji na dowolne miejsce w świecie, można również uruchomić animację tekstową. W każdym wypadku, zmierza się w pewnym kierunku w labiryncie. Praca ta ma skomplikowaną strukturę przyczynowo-skutkową; jeden dotyk widza może mieć natychmiastowy lub opóźniony efekt wizualny. Chciałem, aby oddawało to nasze codzienne doświadczenie następstwa przyczynowo-skutkowego. Innymi słowy, niekiedy widzimy efekt bezpośrednio; innym razem, dużo później. Żaden widz nie zobaczy tego samego strumienia obrazów ani nie usłyszy tych samych dźwięków w identycznej sekwencji. Co więcej, działania poprzedniego widza będą miały wpływ na strukturę, jaką odkryje kolejny. Na grzbiecie księgi widnieje tytuł La Espiral Sorprendente - tytuł pracy w języku hiszpańskim, będący hołdem złożonym Borgesowi i Pazowi - pisarzom, którzy zainspirowali powstanie tej pracy.

Innym interaktywnym obiektem jest również książka, autentyczna książka Octavio Paza, The Monkey Grammarian. Na okładce umieszczony jest odcisk ludzkich warg z umieszczonym między nimi bladym czerwonym świtałem. Kiedy widz położy palce na tych ustach, usłyszy czytany na głos tekst książki. Kiedy zabierze palce, usta znów zamilkną.

Jeśli ktoś zdecyduje się na interakcję z pracą przez dłuższy czas, wówczas zostanie poprowadzony ścieżką obrazów prowadzących do zapętlonych obrazów "natury". Na tym etapie praca wyczyści ze swojej pamięci ślady po poprzednim użytkowniku i rozpocznie na nowo od kolejnego dotknięcia. Obiekty te umieszczone są na wykonanych przez artystę rzeźbach, a te z kolei znajdują się na pomalowanej drewnianej platformie.

Praca ta dotyczy jednoczesnego doświadczenia ekstazy i pustki wynikłych z labiryntowej natury przemieszczania się, bycia w ruchu; dotyczy takiego stanu umysłu, w którym zastanawia się on nad samym sobą i nad organizacją języka, myśli i percepcji. Obrazy przemieszczają się z jednego miejsca na świecie w inne - ciągły ruch pasażera, tego, kto przechodzi, przemyka; obraz świata wzdłuż ścieżki bez żadnego horyzontu, końca. To są obrazy, które zarejestrowałem w okresie 1979-1991 w USA, Indiach, Japonii, Argentynie, Tajlandii, Szkocji i na Sri Lance, bez żadnej uprzedniej koncepcji reżyserskiej. To są okruchy, wizualne i dźwiękowe pozostałości po tym, co przeszło, co było obok. Niejako druga strona - momenty, które zarejestrowała kamera jako to, co zwykliśmy nazywać "naturą", tj. czas poza naszymi zobowiązaniami, wydarzenia nieistotne dla ludzkiej działalności, porządek czasu, który wyznacza naszą ścieżkę przez ten czas, kiedy jesteśmy w ruchu i kiedy nie.

Ken Feingold, 1991


[Ken Feingold (USA)]

ur. w 1952 w Pittsburgu, Pennsylwania, USA, żyje i pracuje w Nowym Jorku, studiował sztukę i teorię informacji w Antioch College, Yellow Spings, Ohio; California Institute of the Arts, School of Art, Valencia, obecnie profesor sztuki komputerowej i członek rady wydziału School of Visual Arts, New York (USA).

Twórczość Kena Feingolda obejmuje fotografię, film, wideo i instalacje interaktywne. Jego prace wyróżniają się innowacyjnymi rozwiązaniami interfejsów pomiędzy człowiekiem i wirtualnymi światami. Skomplikowane mechaniczne i technologiczne opracowanie jego instalacji przestrzennych jest warunkowane nie tylko przez osiągnięcia technologii komputerowej, ale też przez teorię krytyczną i filozofię.